Hastane günümüz biraz uzun sürdü.
Hemen eve geçmek istemedim.
Orada Hemşire yardımı almış olmam kendimi iyi hissettirmişti.
Fakat siz bana uymayın.Temiz temiz evinize dönün.Hastane ortamı sonuçta ev kadar doğal olmuyor.Tabii ki bu dediğim her şey normal geçen süreçler için.
Eve döndük.
Sezeryan ağrılarım devam ediyordu.
Beden genç diye midir nedir ağrılarım vardı oldukça.Kısacası sezeryandan hiç memnun kalmamıştım.
Ev ortamı bana daha da hüzünlü gelmişti.Kocaman bir ev ve ben ve bebek.
Anneler gene yanımdaydı.
Erkek tarafının akrabaları falan yardıma gelip gidiyordu.
Benim annem de bana bakıyordu.
Düzenli bir şekilde yemeğim geliyor.Süt yapıcı gıdalarla beslenıyordum.
Evde insanın bilinçli yardım edeni olması çok güzel gerçekten.
Annem herşeyi organize edip görev dağılımı yaptı.
Bir anne gündüz bir anne gece bakımında yardımcı olmak için anlaştılar.
Ev akrabalar,misafirler derken bir hareket halindeydi.
Yeni bi ev de yardımcı olacak hanım arkadaş bulmuştuk.
Eşim olmadığı için geceleri de benle kalacak biri.
Bulmaz olaydık.
Kadın hakiki sinir hastası çıktı.
Evin hareketini kaldıramadı ve resmen bize saldırdı.
Azarlamalar üstümüze yürümeler derken evden kaçtı gitti.
Hayatımın şokunu yaşamıştım.
Kendi evimde loğusa halimle resmen saldırıya uğramıştım.
Kadını kayınvalidem bulmuştu.
Nerden bilsin manyak çıkacağını.
Biz söylenince o tuhaf bir şekilde üstüne alındı.
Bam!
Sıkıntılar geliyor.
Gelin kaynanın bulduğu kadını annesi ile beğenmeyince Oglan tarafı üstüne alınıyor sessiz bir şekilde.
Ortam biraz eletrik toplamaya başlıyor.
Annem pek anlamıyor, kendini Alman disiplini ile göreve vermiş.
Ben bu farkındalıklar ve şaşkınlıklar içinde kızımla aramda bağ kurmaya çalışıyorum.
Kızım kesinlikle emmek istemiyor.
Benimde oldukça yoğun sütüm geliyor fakat bebekte tık yok.
Göğüs oldu davul.
Zaten oldukça heybetliydi kendileri.
Muhtemelen yavrum kızım korktu benden.Aman Allah’ım bunlar ne oldu çocuk.
Sonuç göğüs dolu,şiş ağrılı sağamıyoruz da yeterince.
Sağıp bebeğe vermeye çalışıyoruz fakat yeterli olmuyor.
O zaman dolaba koyup dondurma bilinci de yok bilgiside.
Çöp olup dökülüyor sütler.
Derken bir öğlen uykusunda odamda bebekle tektim.
Hafif uykuluyum.Bilincim yarı yerinde gibi.
Acayip bir his geldi içime.
Korku,ve elim kolum kitlendi.
Siyah çarşaflı bir kadın görüm yarı bulanık ,bebeğe baktı sonra geldi üstüme,göğsüme çöktü.
Kimdi dersiniz?
Tabiki evden kaçan o kaçık yardımcının yüzü ile gördüm.
Aman Allah^’hım nasıl bir korkudur bu.
Bana göre uzun saatler fakat gerçekte saliseler içinde bedenim çözüldü ve annemin sesini duydum.
Annem içeri girdi ki ben titriyorum.
Süt Sıtması olmuşum,aşırı ateşden de korkumç bir karabasan görmüşüm.
Üstüne stres, üzüntü, gerginlik de eklenince. Bizim kaçık yardımcımız olmuş bana sıtma kabusu.
Tam sırada da telefon geldı. Asker eş aramasın mı ?
Arasın tabii.
Ben titreyerek konuşuyorum.Ne olduğunu o an anlamadım tabii.O sesimi duyunca genç delikanlı panik oldu tabii.
Bekleyin bomba geliyor.
Benle konusamayaınca arıyor annesini.
Başlıyor anne karım titriyor ev mi soğuk neden yakmıyorsunuz ısıtıcı demesin mi!!!
Sesimin titremesinden evimizin ısınma sorunu da o zamanlar olduğundan dolayı asker eş durumu buna bağlamış anneyı aramış.
Ne bilsin o sıtmayı,sütü,zehirlenmeyi,koca memelerın acısını.
Bu bilmemesi elbette eve bomba gibi düşeceğinin habri ne onun var ne benim
Eve koşarakm gelen Kayınvalidem hiç ummayacaığımız bir hışımla nasıl askerde ki ğlumu arayıp sana bakmadığımız ima edrsin onu huzursuz edersin.Zaten ne yapsak yaranamıyoruz size demesin mi?
Ne yapsak kısmı kaçan kadını kendisi bukduğu için üstüne alınması,annemin bebeğin hijyeni için aşırı titizlenmesi ve fazla soruları ile bu noktaya gelen sıtmamın üstüne yediğim azar.
Şok olmuştum.
Zaten moralim bozuk.Ezik hissediyorum kocam yanımda yok.Üstüne bu olunca iple koptu tabii.
Ona sıtma olduğumu falan filanı anlattık.
Annem ben gidiyorum moduna girdi.
O yaptığından utandı
Fakat olan gene bana oldu.
Sinirler gerildi, süt verilemedi, bebek emmedi ne beni ne de biberonu.
Ve başladı yemeğen bebek sendromu yaşayan loğusa anne bölümü.
Bu bölümde yaşadıklarım sonucu size önereceğim noktalar;
1)Eve döndüğünüz vakit.Sanki bir fabrikada iş bölümü ayarlar gibi evde yanınızda size yardımcı olacak kişileri organize edin.
Mesela, alışverişi kim yapacak, akşam anne ile kim yatacak, sabah evde mutfak işini ve evin organizasyonunu kimin yapacağı hakkında kişilere uygun şekilde gün ve görev bölümü yapın.
Bir kişi hem gece bebeğe bakıp,hem sabah anne ve eve gelen misafirlerle ilgilenemez.
Misaf,r olmasa bile evin işi oluyor ve saat dinlemeyen küçük adam veya küçük hanım olacak.
Onun hizmeti ertelemeye gelmez, yorgunlukta dinlemez.
E annemize de bakım lazım hele de ilk bebeği ise.
Yapılan iş bölümü ile kimse kimseyle didişmez.
Anneler karşı karşıya gelmez.
Sonuçta nasıl her yiğidin bir yoğurt yiyişi var ise her annenin de kendi düzeni var, ellemeye didişmeye gelmez.
Eğer yardımcı tutmayı düşünüyorsanız bunu doğumdan en 3 ay önce yapın.Birbirinizi tanımanız,alışmanız ve sizin kontrolünüz için daha uygun olacaktır.
Birden tanımadığınız birinin gelip size ve bebeğinize sevgi beslmesini beklemek bu zamanda çok ütopik bir hayal olurdu.
Diyelim ki evde size yardım edecek ne anneler var ne de başka birileri.
İmkanınız var ise profesyonel doğum ve loğusa koçu ıle anlaşabilirsiniz ya da yardımcı bir hemşire hanımla da olabilir.
Size bebeğin emzirmesinden, tutmaya, yıkanmasına, giyinmesine ve uyku düzenine geçmede yardımcı olacaktır.
Bu yazdıklarımı hiçbirine sahip değilseniz sakın korkmayın.
Aslında yalnızlık da güzeldir.
Siz yeter ki sakin olun ,kendinize güvenin,ve unutmayın ki hayatta hiçbir zorluk kalıcı değildir. Her şey değişir ,geçer, anı olur kalır.
Dertlere, yorgunluğa zihinsel olarak takılmayın.
Zihinsel gücünüz, sağlamlığınız bedenin yarattığı yorgunluluğu yenmenize yardımcı olacaktır.
Hayatta, yaşamda hiçbir nokta, konu, an yoktur ki zihnin kontrolünde olmayan.
Bu süreçte zevk alarak devam edebilmek için sadece kendimize güvenmeye ihtiyacımız var.
Kaçınılmaz olan uykusuzluk, yorgunluk iniş ve çıkışlar bir annenin gücü sevgisi karşısında nedir ki?
Dip not kahve bu dönemlerde en yakın arkadaşınız olabilir. Doktor kontrolünde kullanabilirsiniz.
Artık bir annesiniz ve yediğiniz, içtiğiniz her şey kontrollü ve uzman birinin onayından geçmiş olmalıdır.
Bir de unutmamanız gereken en önemli nokta hissettiğiniz her duygu son derece normal, herkesin hissettiği ya da hissedemediği ortak duygulardır.
Bu korku olabilir, hassasiyet olabilir, güvensizlik olabilir, çok bilmişlik olabilir, ya da aşırı anneci hisler de olabilir hatta bebeğinize karşı o an bir şeyler hissetmediğiniz zannedip kendinizi dünyanın en kötü annesi zannetmenize sebep olacak her türlü duygu olabilir. Bunların hepsi son derece normal, son derece olağan, ve herkesin yaşadığı hislerdir. Siz yalnız değilsiniz, anormalde değilsiniz, siz harika bir anne olacaksınız sadece kendinize zaman verin ve ruhunuza, benliğinize acımasızca eleştirisel davranmayın.
Bunları belirtikten sonra anlamınızı gerektiren size yardımcı olacak diğer nokta ise;
Size de evde çiçeği burnunda bir anne olarak bazı görevler düşüyor olmasıdır.
Evde ki insanların size yardım için geldiklerini unutmayın.
O dönem evde kendi düzeninizi çok beklemeyin, sinir yapmayın kimseyi de kırmayın.
Bu günler geçecek ve geçen bu günlerin, eşsiz güzel bir anı bırakmasını istiyorsanız kendi doktorunuzun aslında kendi zihniniz olduğunu unutmayın.
