Yıllar geçti,bir daha asla dediğiniz her gün unutuldu ve tekrar anne olmaya karar verdiniz, ya da siz karar vermeden hediye kendiliğinden supriz geldi.
Tabi ki durumlar şimdi farklı.
Hem hamilelik, hem de evde haliz hazırda bir çocuk ya da bebek var.
İkinci bir Şok dalgası.
Sizlerin hikayesi nasıl tam bilemiyorum fakat benimkini size anlatmak için sabırsızlanıyorum.
Benim ikinci bebek planlı isteyerek oldu.
Kızım üç yaşına girince ikinciyi denemeye başladık.
İlk kızım olduğu için ve ailemizde hep kız olduğu için ne yalan söyleyim ikinci bebek de farklı cins olunca yani erkek ben çok sevindim.
Eşim çok tepkisini belli etmedi çünkü ilk bebek de o kadar erkek istedi ki ve sonra kızı olunca ona olan aşkı cinsiyet konusunda yaptığı ayrımcılık yüzünden utanç ve suçluluk hissetti.
Bu duygular içinde olması da beni çok sevindırdi.
Evlat evlattır ayrım olmaz. Kız evlatta nimettir, uğurdur en kıymetli emanettir.
İsteyerek hamile kaldım demiştim.Kolay bir hamilelik geçirdim.
İlki gibi şişme yaşamadım.
Az kilo aldım sayılır.
Herkes erkek bebek diye böyle oldu zannetti fakat üçüncü bebekde anlayacaktım ki tamamen her hamilelik kendine özel, kız erkek ayrımından değil.
Hem karnım büyüyor hem de evde ki küçük özel prenses.
Babasının aşkı, her anı fotoraflanan albümleri dolup taşan evin ilk bebeği.
Bu kadar cümleden anlaşılacağı gibi hamilelik sürecini onunla paylaştıktan sonra kolay zamanlar gelmedi ikimiz içinde.
Elbette kesinlikle istemedi.
Karnıma sevgi hiç göstermedi. Hatta su dökmeler, ayaklarını koklatmalar gibi atraksiyonlarla kardeşi ile iletişime geçti.
İkinci hamilelikte doktorumu değitirdim.
Bir önceki doktorumda çok iyi biriydi fakat sezeryan izimin sevimsizliği yüzünden bu kararı verdim ve kız kardeşlerimin doktorunu seçtim.
Kendisi o zamanlar devlet hastanesinde çalışıyordu.
Gerçekten sezeryanda harika bir doktordu.Yaptığı sezeryanlar yok izliydi yoktu resmen.
Benimki defolu olunca mümkün olduğunca düzeltme yaptı fakat ilk el gibi olamadı tabii.Kesik yeri yukarıda oysa bu doktorumuzun kesik yerleri o kadar aşağıda ki ne göbek kat izi ne de görsel rahatsızlık veriyor.
Sezeryan yapacaksınız bu konuyu muhakkak önceden doktorunuzla konuşun.
İkinci değişiklik genel sezeryanı seçmem ile oldu. Sipinal epidüral tercih ettim. Harika bir narkoz doktorumla harika bir doğum deneyimledim.
Bebeğin çıkışı,paylaşım hepsi çok keyifliydi.
Eşim giremedi korktu onun yerine ablam girdi benimle doğuma.
Şimdi ki aklım olsa onu zorlardım.
Fakat bunu siz yaparken iyice konuşun çünkü bazı eşler bu süreci sansürsüz izlediği zaman eşine karşı hislerinde değişme olabiliyormuş.
Herkes ameliyat izlemede, doğum izlemede ayni tepkiyi vermeyebilir.
Doğum kolay oldu.
Annem gece yanımda kaldı.
Gece annemin kalması yerine hemşire tercih edebilirdim.Düşünemedim.Annemi yoruyor olmak beni zaten stresli olduğum bir durumda tekrar stres kat sayımı artırıyordu.Benim ikinci fakat annemim torun olarak dördüncü ardarda lohusa gecesiydi.Yorulmuş olması gayet normaldi.
Burada plansız konu kızım olmuştu.Yiğenlerim su çiçeği kapmıştı onun için onlarda kalamadı.
Kayınvalidem şehir dışındaydı.Kızımı bırakacak yer sıkıntısı vardı.Bir arkadaşım biz de kalabilir diyince arkadaşının evi olduğu için tamam dedik,mutlu olsun diye.
Ben hastanedeyken okul aradı kızımın ateşlendiğini haber verdi.Ayrıca beni istediğini fakat benim doğumda olduğumu bildiğini söylemiş.
Oysa biz söylememiştik.
Güya sakladık.
Hatta etmişiz.
Onunla konuşmamız lazımmış.
Siz öyle yapın,konuşun,rahatlattın,kaygısını aza indirmeye yardımcı olun.
Hastanede neyse ki bir gün kaldık.
Sıfır ağrı ile evime döndüm.
Böyle güzel bir his olamaz.Ağrısız olmak çok iyi gelmişti.
Eve girdiğimizde,oturma odasına bebek ile girdik.
Karşımda kızım bizi görünce ^^kaldırın bunu gözümün önünden dedi ve kendisini benim odama kapattı.Odaya beni sokmadı ve bu odada babası ile kendinin kalacağını belirtti.
Şimdi anlatırken komik geliyor.Fakat o an loğusa hasaslığım ile kızımın durumuna çok üzülmüştüm.
Onun kendisini böyle üzmesi,değersiz hissetmesi minicikken bir günde abla olmuş olması beni ve eşimi çok duygulandırmıştı.
Ama yapacak bir şey yoktu ve loğusa evinde fabrika gibi bir işleyiş devamı vardı.
Anneler gene iş bölümü yaptılar.
Bir yardımcı anne kız vardı evde.
Klasik loğusa evi yoğınluğundan korkup,sorun çıkarmaya başladılar.
Hatta annesi ufak yollu el uzunluğuna bile başlamıştı.
Bu yoğunluk içinde bir de onların sorunu, alınganlıkları derken tam anneler gidecekken onlar da gitmeye karar verdiler.
Kaldım tek başıma.
İkinci bebek ilki kadar zor değil fakat çok daha farklı bir deneyim.
Çünkü ilkinde evde sadece bir bebek varken şimdi ona bir de büyük kardeş ekleniyor.
Ben gene lohusa hislerim ile hayatım bitti bir daha asla normal yaşayamayacağım derken bir melek gibi bebek seven biri yardıma gelmeye başladı.
Ve hayatımız normal akışına yavaş yavaş girmeye,hayat akmaya devam etti.
Her doğum,her bebek yeni bir öğreti yolu demekdir.
Yeni bir can evinizde hayat yoluna adım atıyor.
Onun için tüm yaşananlar kendine özeldir.
Bunu yapmalı,şunu etmeli cümleleri içinde kaybolmayın.
Elbette araştırın,okuyun,sorun fakat kendinizi zorlamayın, öğrendikleriniz ile durumunuz arasında güzel bir uyum yakalayın ve akışta kalın.
Benim ilk bebekde internet ve akıllı telefon yoktu.
Fakat ikinci bebekde başladı.
En büyük hatam albümler yaratmayı atlamış olmam oldu.Bunu siz atlamayın.
Çektikçe hemen print ettirin.Sonraya kalınca o yoğunlukta akıp gidiyor zaman.
Büyük çocuğunuz ile iletişiminizi bozmayın, onu görmezden gelmeyin ve ona abi oldun abla oldun dayatmalarını sakın yapmayın. Unutmayın onu seçimi değil bu durum.
Doktorunuzdan memnunsanız muhakkak devam edin fakat ilk hamilelik ve sezeryan ya da normal doğum deneyimlerinizi artı eksi düşünün ona göre karar verin.
Çocuk doktorunuz sizin bu süreçte en yakın dostunuz olacak.Ona göre iyi bir seçim yapın ve sabit bir doktor ile devam edin.
Hayat,bebek,ev düzen sever.
Düzeninizi size uygun bir şekilde oluşturun.
Acil durumlarda panik olmayın.
Hayat devam edecek ve bu günler geri gelmeyecek onun için kıymetini bilerek yaşayın.