Evet,çocuklarım büyüdü…

Rahat dönemler hatta en rahat dönemler başlamıştı.

Büyük kızım dördüncü sınıf,küçük oğlum beş yaşına basmıştı sürpriz bebeği doğurduğumda.

Sürpriz diyorum çünkü hiç hamile kalmamam gereken bir dönemde hamile kalmıştım.

Bir şok yaşamıştım fakat bu şok sevinmeme engel değildi.

Doğurmaya karar vermiştim ve yoluma  üç can ile devam etme niyetine girmiştim.

Hamile kalma döneminde komik bir anımda mevcut sizinle paylaşmak istediğim.

Bankog tatiline gitmiştik çok sevdiğim bir arkadaş grubumla.

Tapınaklardan birini gezerken bir heykel vardı.

Kendisi rahmi simgeliyormuş, dokunan kişi hemen hamile kalıyormuş.Dünyanın her yerinden hamile kalabilmek için oraya gidenler de varmış.

Bunu duyan arkadaşım asla önünden bile geçmem 2 çocuk bana yeter de artar bile dedi.

Bende hiç inanmayarak espiri olsun diye sarılarak poz verdim.Güldük geçtik.

Fakat tam geçememişim ki ordan hemen döndüğümde hamile olduğumu öğrendik.

Gel de ruhani adetlere inanma!

Birebir yaşadığım gerçek bir olaydır bu hikaye.

Sonuç artık hamileydim.

Devam edecektim.

O dönem çocuklar büyüdüğü ve tam zamanlı okula gittikleri için ben de çalışmaya başlamıştım.

Doğum yaza denk gelecekti.

İlk kez yaz doğumu yapacaktım.

Diğer iki çocuğum Şubat ayında doğmuştu.

Bu ise yaza denk gelecekti.

Bulunduğum şehir de de yaz demek çöl demekti.

Fakat hiç korktuğum gibi omadı.

Çok rahat bir hamilelik geçirmeye başlamıştım.

Biraz kilolu başlamıştım.

O neden midir nedir sadece 9 kilo aldım.

Çok güzelleştim.

Sadece karnım kibar şekilde büyüyordu.

Enerjim yerindeydi.

Vee kızım olacaktı.

Buraya kadar okuyan oğlum olacak zannedebilir ama hayır…

Bunu neden yazdım,daha önceki yazılarımda bahsetmiştim.

Her hamilelik kendine özel.Kız erkek ayrımı aslında biraz hikaye…

Kendinizi bu tarz konulara şartlamayın ve hamileliğinizin keyfini sürün.

Neyse konumuz lohusalık hamilelik değil.

Güzel geçen 9 ay sonunda doktorumun da uygun  görmesi ile yaklaşık 39. haftada bebeği sezeryan ile aldım kucağıma.

Doğuma girerken  bu sefer korku yaşamıştım nedense…

Çok şükür bir sorun olmadı fakat narkoz doktorum elimde olmayan nedenlerden değişmişti ve gerçekten kötü bir deneyim yaşattı bana.

Epidural olmayı seçmiştim bir önceki harika deneyimden dolayı.

Fakat o deneyim başta Allah sonra narkoz doktorum sayesinde olmuş onu üçüncü doğumda anladım.

Yirmi dört saatte yakın ayaklarımı hissetmedim ve oynatamadım.

Bu yüzden yürüyemedim.

Ve bu nedenle inanılmaz şişlik yaşadım.

Neyse ki ertesi güne ayaklarım rahatladı bebeğe dikkatimi verebildim.

Doğumda büyük kızım yaz okulundaydı, ortanca oğlum yanımdaydı ve bana çok yardımcı olmuştu.

Hiç kıskançlık yaşamadı,aksine çok sevinmişti.

Odama gelir gelmez canım oğlum elimi tutup nasıl olduğumu sormuştu.

^^Annecim,canın acıyor mu?^^

Canım oğlum..

Hastane odası çok keyifliydi.

Bu sefer fotorafçı ayarlamıştım.

Odayı çok güzel süslemiştim.

Herkes mutlu, İtalyan ailesi havamız vardı.

Ev de organizasyon tamamdı.

Düşünmem gereken beni korkutacak hiç bir şey yoktu.

Bu huzurla eve döndüm.

Gece yanımda eşim kaldı anneleri yormadım bu sefer.

Hatta tahmin edin bir hafta sonta hepsi evlerine döndü.

Ben bebeğim,oğlum, ve yaz okulundan dönen kızımla harika lohusalık günlerim başladı.

Evde ev işlerine yardım eden çok sevdiğimiz ablamız ev ile ben de bebek ile ilgileniyordum.

Site ortamında oturduğumuz için diğer çocuklar sıkılmıyordu.

Bebekle tek ben ilgilenince ev de bir sürü de karışan ses olmayınca çok uslu bir bebek oldu.

Evin doğal sesinde uyuyan.

Sadece acıktığında müzik gibi ses çıkaran, biblo kızım beni hiç yormayan bir lohusalık yaşattı.

4 Ağutos da doğum olmuştu.

Zaman aktı eylül oldu, çocuklar okula başladı…

Ve düzen  oturdu…

Kısacası,

Tecrübe,

Güven,

Rahatlık,

Sonucunda aslında bu işin hiç de zor olmadığını bizzat kendim yaşamış görmüş oldum…

Yazar

Yorum Yaz